دسته‌بندی زیروکلاینت‌ ها بر اساس پروتکل

همانطور که در مقاله‌های قبلی از سری مقالات کلاینت مال به معرفی تین‌کلاینت‌ها و زیروکلاینت ها پرداخته شد، بیان کردیم که زیروکلاینت‌ها انواع مختلفی دارند. زیروکلاینت‌ها با توجه به نوع برقراری ارتباط با کامپیوتر مرکزی و نحوه‌ی عملکرد به چند دسته تقسیم می‌شوند:

• پروتکل RDP

زیروکلاینت RDP برای ارتباط با دستگاه یا سرور مرکزی از استاندارد اتصال راه دور مایکروسافت یا RDP (remote desktop protocol) استفاده می‌کند. از این رو امکان اتصال به یک یا چند سیستم‌عامل را دارند. این پروتکل قدیمی‌ترین پروتکل مجازی‌سازی دسکتاپ (ویندوزی) محسوب می‌شود. البته در redirect کردن لوازم جانبی، ارائه تصویر 24 بیتی در اکثرا آنها، مصرف بالای پهنای باند، تاخیر در صدا و تصویر و مدیریت کاربران دارای مشکلاتی است.

• پروتکل DDP

این زیروکلاینت برای ارتباط با سرور مرکزی در بستر مجازی‌سازی دسکتاپ عمل می‌کنند، یعنی در این بستر می‌توان یک سیستم‌عامل را به یک یا چند کاربر اختصاص داد. از جمله ویژگی‌های این پروتکل می‌توان به کم‌ترین استفاده از پهنای باند، امکان سفارشی‌سازی کیفیت دسکتاپ، استفاده بهینه‌تر از منابع سخت‌افزاری، روش مجازی‌سازی دسکتاپ به شکلی خیلی ساده، پنل مدیریت و نظارت قدرتمند و عدم پشتیبانی از دات وان ایکس اشاره کرد.

• پروتکل VDI

این زیروکلاینت توسط یکی از پروتکل‌های متداول PCoIP یا ICA و یا HDX به سرور مجازی (vmware یا citrix) متصل می‌شود. بدین ترتیب که یک virtual desktop مخصوص هر کاربر به وی ارائه می‌شود.

بطورکلی می‌توان گفت برای هر سه پروتکل استفاده از پهنای باند بسیار کم، سفارشی کردن دسکتاپ مجازی، استفاده بهینه از منابع سخت‌افزاری سرور، قابلیت استفاده در مصارف حرفه‌ای سنگین و گزینه‌ای مناسب جهت به اشتراک گذاری توان پردازشی کارت گرافیک اشاره کرد.

مرجع این مقاله: Comparison between Remote Desktop (RDP) and Virtual Desktop (VDI)

(می‌توانید در اینجا اطلاعات محصول موردنظر خود را با توجه به پروتکل درخواستی و مشاوره‌های کارشناسان فنی کلاینت مال دریافت نمایید. )